Ik ben nog steeds aan het speuren naar mijn verre voorouders. Daarbij kwam ik toevallig een naamgenoot tegen, een zekere Gheert Bonte, geboren in of rond 1602. Officieel heette hij Gerardus, maar hij ging door het leven onder de naam Gheert.
Mijn voornaam, Geert, is een verkorting van de voornaam van mijn vader, Gérard. Lang geleden heb ik uit pure nieuwsgierigheid al eens opgezocht waar die naam vandaan kwam. Het is een Germaanse naam (Gerhard) die zoiets betekent als ‘dapper’ of ‘sterk met de speer’ – ‘ger’ betekent speer en ‘hard’ betekent hard, sterk, stevig. In onze contreien is de naam in gebruik vanaf de vroege middeleeuwen.
Nomen est omen, zeiden de Romeinen, maar ik weet niet of dat in mijn geval wel klopt. Ik moet namelijk toegeven dat ik niet zo handig ben met speren.
Zowel in Vlaanderen als in Nederland was Geert vooral in de jaren zestig een populaire voornaam. Ik ken dan ook heel wat leeftijdgenoten die Geert heten. Op het jaarlijkse familiefeest van mijn schoonfamilie zitten we vaak met drie of vier Geerten aan tafel, wat soms wel voor enige verwarring en jolijt kan zorgen.
Maar ook meer dan vierhonderd jaar geleden had ik dus al een naamgenoot: Gerardus (Gheert) Bonte, geboren in of rond 1602 en overleden op 15 februari 1670 in Oedelem. Hij was getrouwd met Joanna (Janneken) Bruneel en samen hadden ze zeven kinderen: Joannes, Guillaume, Petrus, Barbara, Maria, Nicolaus en Laurentius.
Ik heb nog niet kunnen achterhalen of dit gezin Bonte uit het begin van de 17e eeuw rechtstreekse familie van mij is, maar als ik lang genoeg blijf speuren, kom ik daar op een dag misschien wel achter...
